Küçük dronlara dönüşen çok fazla araştırma var, ancak üzerlerindeki çok sayıdaki metal, plastik parçalar ve pervaneler onları gerçek zamanlı olarak havada tutuyor. Oysaki doğada dronlardan çok daha iyi uçan ve bombus arıları gibi sayıları bir hayli fazla olan pek canlı varken neden bunu kullanmıyoruz?
Bu projenin arkasındaki fikir, bombus arıları sırtına takılan, kablosuz olarak şarj olan ve ziyaret ettikleri alanlarla ilgili anlık olarak da veri toplamayı sağlayan sensör dolu sırt çantaları ile donatıyor.
Bu siber arılarla dolu bir kovan, mahsulün çürümesi veya üzüntü belirtilerini izleyerek sıcaklık ve nemi kontrol ederek bir alanın sağlığını izlemeye yardımcı olabilir.
Bunların çoğu şimdi manuel olarak yapılıyor ve elbette dronlar bunu yapmaya çalışmak üzere ayarlanıyor, ancak bombus arıları zaten oradaysa, neden yardım etmelerini istemiyoruz?
Living loT
Elektronik yüklü küçük bir çip ve küçük bir batarya olan “Living IoT” sırt çantası, Shyam Gollakotta liderliğindeki Washington Üniversitesi mühendisleri tarafından tasarlandı.
Her ne kadar araştırma bir ölçüde bu sakar, bulanık yaratıklardan faydalansa da, “bakım ve kullanım için en iyi yöntemleri takip etmeleri” konusunda dikkatli olduklarını unutmamakta fayda var.
Çipin sensörleri ve yedi saat boyunca çalışmasını sağlayan entegre bir bataryası var, ancak sadece 102 miligram ağırlığında.
Tam yetişkin bir yaban arısı, karşılaştırma için, bunun iki ile altı katı herhangi bir ağırlığa sahip olabilir. Yani arılar tarafından rahatlıkla taşınabilir bir aygıt.
Zarif olmasalar da kovana dönerken vücut ağırlığının dörtte üçü kadar polen ve nektarı taşıyabilirler.
Dolayısıyla, sırt çantası fark-edilir olmaktan uzak olsa da, yetenekleri dahilinde hala iyidir; ekip elbette ilk önce biyologlar ile bir araya gelerek cihazın arılar üzerinde kullanılabilirliğine bakmış olmalı.
Araştırma Ekibinin Görüşleri
Projede yer alan ekip, “İlk defa, bu hesaplama ve algılamayı dron yerine böcek kullanarak yapmanın mümkün olduğunu gösterdik. Bombus arıları kullanmaya karar verdik çünkü sistemimize güç verebilecek küçük bir batarya taşıyacak kadar büyükler ve her gece bataryaları kablosuz olarak şarj edebileceğimiz bir kovana dönüyorlar.”
Sırt çantaları, yakındaki antenlerden gelen yaklaşık 80 metreye kadar değişen sinyallerin güçlü yönlerini izleyerek konumu pasif olarak izleyebiliyor.
Topladıkları veriler, kovandayken Gollakotta’nın diğer projelerde kullandığı enerji tasarruflu bir backscatter yöntemi ile aktarılıyor.
Uygulamalar çok ve çeşitlidir, ancak arılar normal işlerine bakarken neyin gözlenebileceği ile sınırlıdır. Hatta arıların kendilerini sağlıklı tutmasına yardımcı olabilir.
Yardımcı yazar Sawyer Fuller, “Arıların çiftliğin bir bölgesini tercih edip etmediğini ve diğer bölgeleri daha az sık ziyaret edip etmediğini görmek ilginç olurdu” diyor.
Elbette şu an sadece prototip formunda, ekip çalışmalarını (PDF) gelecek yıl ACM MobiCom konferansında sunmayı planlıyor.