Biyoyakıtların Artıları ve Eksileri; Yağın etanol ve biyodizel gibi bitki bazlı biyoyakıtlarla değiştirilmesinin birçok çevresel faydası vardır. Birincisi, bu tür yakıtlar tarımsal ürünlerden elde edildiğinden, doğaları gereği yenilenebilirdir ve kendi çiftçilerimiz bunları tipik olarak yurt içinde üretirler, bu da istikrarsız yabancı petrol kaynaklarına bağımlılığımızı azaltır. Ek olarak, etanol ve biyodizel, geleneksel petrol bazlı benzin ve dizel yakıtlara göre daha az partikül kirliliği yayar. Ayrıca, kaynak bitkilerinin atmosferden emdiği karbondioksiti sadece çevreye geri saldıkları için, küresel iklim değişikliği sorununa sera gazlarında olduğu gibi net bir katkıya sahip değiller.
Biyoyakıtların Kullanımı Kolaydır, Ancak Bulunması Her Zaman Kolay Değildir
Ve diğer yenilenebilir enerji türlerinin (hidrojen, güneş veya rüzgar gibi) aksine, biyoyakıtlar insanlar ve işletmeler için özel bir aparat, araç veya ev ısıtma altyapısında bir değişiklik olmadan kolayca geçiş yapabilir – arabanızı, kamyonunuzu veya evinizi onunla doldurabilirsiniz. Ancak, arabalarında benzini etanol ile değiştirmek isteyenler, her iki yakıtla da çalışabilen bir “esnek yakıt” modeline sahip olmalıdır. Aksi takdirde, çoğu sıradan dizel motor, biyodizeli normal dizel kadar kolay bir şekilde işleyebilir.
Ancak uzmanlar, olumlu yönlerine rağmen, biyoyakıtların petrole olan bağımlılığımıza çare olamayacağına işaret ediyor. Halihazırda yoldaki sadece benzinli arabaların sayısı ve mevcut dolum istasyonlarında etanol veya biyodizel pompalarının olmaması göz önüne alındığında, benzinden biyoyakıtlara toplu bir toplumsal geçiş biraz zaman alacaktır.
Biyoyakıtlara Geçişi Destekleyecek Yeterli Çiftlik ve Ürün Var mı?
Biyoyakıtların yaygın bir şekilde benimsenmesinin önündeki bir diğer büyük engel, talebi karşılamak için yeterli mahsul yetiştirme zorluğudur, şüphecilerin söylediği bir şey, dünyanın hemen hemen tüm ormanlarını ve açık alanlarını tarım arazisine dönüştürmeyi gerektirebilir.
ABD’de, Ulusal Eyalet Yasama Meclisleri’nde enerji danışmanı ve eski enerji programı direktörü olan Matthew Brown, “ABD’nin dizel tüketiminin yalnızca yüzde beşini biyodizel ile değiştirmek, günümüz soya mahsullerinin yaklaşık yüzde 60’ını biyodizel üretimine yönlendirmeyi gerektirecektir” diyor. Elbette soya, artık soya peyniri için bir bileşen olmaktan çok endüstriyel bir ürün olarak yetiştiriliyor!
Ek olarak, biyoyakıtlar için yoğun mahsul ekimi, büyük miktarlarda pestisit, herbisit ve sentetik gübrelerin yardımıyla yapılır. Bu da hali hazırda bir çevresel felaketin daha da artması demek.
Biyoyakıt Üretmek, Üretebileceklerinden Daha Fazla Enerji Kullanıyor mu?
Biyoyakıtların üzerinde beliren bir başka kara bulut, onları üretmenin aslında üretebileceklerinden daha fazla enerji gerektirip gerektirmediğidir. Mahsulleri yetiştirmek ve ardından bunları biyoyakıtlara dönüştürmek için gereken enerjiyi hesaba kattıktan sonra, Cornell Üniversitesi araştırmacısı David Pimental sayıların bir araya gelmediği sonucuna varıyor. 2005 yılında yaptığı araştırma, mısırdan etanol üretmenin, son ürünün kendi üretebildiğinden yüzde 29 daha fazla enerji gerektirdiğini buldu. Soya fasulyesinden biyodizel yapmak için kullanılan süreçte de benzer şekilde rahatsız edici rakamlar buldu. Pimentel, “Sıvı yakıt için bitki biyokütlesini kullanmanın enerji açısından hiçbir faydası yok” diyor.
Yine de, tarımsal atık ürünlerden elde edilen biyoyakıt için rakamlar oldukça farklı görünebilir ve aksi takdirde çöplükte sonuçlanır. Biyodizel, örneğin kümes hayvanı işleme atıklarından üretilmiştir. Fosil yakıt fiyatları tekrar yükseldiğinde, bu tür atık bazlı yakıtlar uygun ekonomi sunabilir ve muhtemelen daha da geliştirilecektir.
Fosil Yakıtlara Bağımlılığı Azaltmak Ne Gerekli?
Fosil yakıtlardan kurtulmanın tek bir hızlı çözümü yok ve gelecekte büyük olasılıkla rüzgar ve okyanus akıntılarından hidrojene, güneşe ve bazı biyoyakıt kullanımlarına kadar enerji ihtiyaçlarımızı güçlendiren bir kaynak kombinasyonu ortaya çıkacak.